Ups en downs in de Arden Challenge

26 april 2019 om 15:52

Dag 1
De Arden Challenge is een mooie 5-daagse wedstrijd in de Belgische Ardennen. We vertrokken op woensdag morgen met frisse moed richting Erezée voor de eerste etappe, die s ’middags van start zou gaan. De selectie bestond uit: Gino Vierhouten, Alain Broos, Patrick Coster,  Arno Tellegen, Danny Kroeze, Gerco Pastoor en Ivo Verbeek. Toen we de technische gids doornamen onderweg kwamen we tot de conclusie dat de eerste dag meteen een hele zware zou worden met veel klimmen en een sterk deelnemersveld aan het vertrek. Na een wat korte voorbereiding, mede door de file onderweg, klonk om 2 uur het startschot voor de eerste etappe. Na een korte neutralisatie werd de koers vrijgegeven en als snel toonden de groene shirtjes van de GREENMACHINE zich mooi van voren. Het was Gerco die meteen heel attent van voren koerste en een aantal keer met verschillende groepjes mee sprong. Na 10 kilometer volgde een eerste steile klim van 3 kilometer. Voor Patrick, die weer een van zijn eerste koersen reed na een halfjaar een Curaçao te hebben gewoond, ging het hier net even te hard en hij moest het peloton laten gaan. Gerco sprong hier weer een aantal keer mee maar werd weer teruggegrepen. Op 1 kilometer voor de top besloot ik een aanval te doen. Ik reed mooi weg uit het peloton, maar vlak voor de top kwam ik mezelf wat tegen en werd ik al vrij rap weer teruggegrepen. Vlak daarna volgde een klim van 7 kilometer waar het opnieuw hard ging. Gino, Arno en Danny kregen het hier ook wat lastiger en moesten de eerste groep laten gaan. Op de beklimming kwam Alain mooi naar voren zetten en hij maakte een nog een goede frisse indruk. Op top van de beklimming waren we nog met 3 man van onze ploeg over in de eerste groep. Er volgde nu nog 6 plaatselijke rondjes van 8km met daarin een klim van 3km. Na 2 rondjes zakte Gerco, die tot dan toe een hele sterke koers reed, erdoorheen en hij moest helaas lossen. Alain besloot op 2 rondjes van het einde een aanval te plaatsen waar erg veel snee op zat. Toch kwam hij zichzelf wat tegen en werd hij uiteindelijk teruggegrepen. Ik zakte er in de laatste ronde doorheen en kwam vlak achter het peloton te zitten. Uiteindelijk finisht Alain die dag als 54ste  terwijl ik genoegen moest nemen met een 76ste plek. Al met al toch wel een teleurstellende dag voor ons als ploeg. 

Dag 2
Op de tweede dag kregen we opnieuw een etappe met veel klimwerk voorgeschoteld. De etappe was in totaal 126km lang met op 60 kilometer een steile beklimming met stukken van 20% als scherprechter. Het plan was om mij en Alain goed van voren af te zetten op de beklimming. We koersten die dag ook tot aan de eerste 60km goed van voren. Op 50km zag ik een groepje wegrijden en ik besloot mee te springen. Helaas kwam ik mezelf volledig tegen op de beklimming die bij ons ook wel werd bestempeld als ‘de muur’ en moest ik de kopgroep laten gaan. Bovenop de beklimming kwam ik weer in het peloton te zitten. Voor Patrick en Danny was het na de beklimming van ‘de muur’ helaas op en zij moesten het peloton laten gaan. Alain, Arno, Gino en ik waren nog over. Op 80 kilometer weet Alain te ontsnappen uit het peloton met een groep van 30 man. In de finale weet hij nog even weg te rijden, maar wordt hij uiteindelijk weer teruggegrepen. Hij finisht de etappe uiteindelijk als 19de. In het groepje daarachter kom ik als 50ste over de streep, terwijl Gino in de groep daar weer achter uiteindelijk finisht als 58ste en Arno als 89ste. 

Dag 3
De derde etappe stond er een rit van 127,5km op het menu met onderweg wat glooiende wegen. Ons plan was die dag om Gino en Danny fris te houden voor de massasprint terwijl de rest mocht proberen voor een ontsnapping te gaan. De koers bleef de hele dag wat gesloten en reden constant groepjes weg die telkens weer teruggepakt werden. Ik zelf probeerde het ook een aantal keren, maar werd al snel weer teruggepakt. Op 10 km van de springt Alain weg samen met Timo de Jong. Samen weten ze voor hun kleine voorsprong op het peloton te behouden en Alain weet uiteindelijk in de sprint met hem af te rekenen en weet op miraculeuze wijze de etappe te winnen!! Gino zit daarachter perfect gepositioneerd om zijn sprint te lanceren als hij uiteindelijk bijna de hekken in gereden wordt waardoor hij niet aan sprinten toe komt. Hij eindigt uiteindelijk als 15de. Ook Danny, die zich de hele dag mooi van voren liet zien, weet een sterke sprint te rijden en eindigt op de 20ste plaats. Daarachter finisht Arno als 62ste en ik finish op een 76ste plek. Ook Patrick reed de wedstrijd goed mee in het peloton, maar moest uiteindelijk na 100km lossen op een klimmetje en wist de wedstrijd net niet uit te rijden. 

Alain: "Ik voelde me een lange tijd niet goed  Alleen het laatste uur kwam ik er steeds meer door. Op ongeveer 15km voor de streep zag ik Timo de Jong wegspringen en ik dacht meteen daar moet ik op reageren. Hij reed heel sterk, maar in de sprint wist ik hem uiteindelijk te kloppen. Ik wil ook graag heel de ploeg van Allinq-Krush-IJsselstreek CT bedanken."

Dag 4
De vierde etappe was opnieuw een zware dag met veel klimmen. Een etappe van 126 met daarin 2x de beklimming van de Cote de Montquintin . Een beklimming die opnieuw de naam ‘muur’ bestempeld kreeg. Na de voorbespreking kwamen we tot de conclusie dat alles zou gaan gebeuren op 40 kilometer bij de eerste keer dat we ‘de muur’ op moesten. Het was een nerveuze dag met een valpartij op 25 kilometer waar Gerco en Danny bij betrokken waren, gelukkig allemaal zonder erg. Op 30 kilometer rijdt er een renner door een gat heen en krijgt daarbij een klapband. Hij kan zijn fiets niet meer onder controle houden en veroorzaakt een valpartij met ongeveer 5 man daarbij. Helaas kon Arno de valpartij niet meer ontwijken en hij ging met een flinke snelheid tegen het asfalt. Hij voelde meteen dat er iets niet goed was en werd met de ambulance mee vervoerd naar het ziekenhuis. Helaas blijkt daar dat hij naast wat ernstige schaafwonden ook zijn sleutelbeen gebroken heeft. Terwijl dit allemaal plaats vond ging voor ons de koers weer verder. Danny reed mooi van voren en Gino zette Alain perfect af bij het opdraaien van de eerste keer muur. Ook Gerco toonde zich na een paar dagen rust weer attent van voren en hij wist ook als eerste boven te komen. Uiteindelijk zakte Gino, Gerco en ik er wat doorheen na de beklimming van ‘de muur’’ en moesten we de voorste groep laten gaan. Alain weet uiteindelijk netjes zijn plek in het klassement te behouden door in de grote groep te finishen op plek 41, terwijl de rest van de ploeg de etappe helaas allemaal de etappe niet uit weten te rijden. 

Dag 5
De laatste dag was een etappe van 125 kilometer lang met opnieuw een glooiend parcours waar de wind ook nog wel een bepalende factor kon gaan spelen. Voor de meeste van ons begonnen de inspanningen van de afgelopen dagen echt wel te tellen. Danny, Gino, Patrick, Gerco en Alain koersten in het begin met z’n allen mooi van voren. Uiteindelijk wist Gerco even mee te zitten in een kopgroep die later helaas weer teruggepakt werd. Ik zelf voelde dat het helemaal op was en al na 40km ging het lichtje uit bij mij. Ook de rest van de jongens kregen het lastig en moesten uiteindelijk al vrij snel lossen. Ook Alain die tot dan toe 18de stond in het klassement kreeg onderweg te maken met een pijnlijke voetblessure. Helaas werd de pijn hem te veel en moest hij uiteindelijk noodgedwongen afstappen. Alleen Gerco bleef nog over en hij finishte na de hele dag mooi van voren te hebben gekoerst op een 47ste plek.

Het was uiteindelijk een enerverende week met veel ups en downs. Het is mooi dat we uiteindelijk als team een etappewinst mee naar huis nemen. Ik zelf heb erg genoten van deze week en heb weer enorm veel bijgeleerd in mijn 3de koers bij de elite/beloften. Ik wil het team en de begeleiding dan ook enorm bedanken voor deze mooie week!


Ivo Verbeek